Op mijn 17e voor het eerst zwanger!

#61

Hallo,

Ik was ook 17 toen ik zwanger werd. Ik nam mijn pil, had gewoon mijn maandstonden, toen mijn mama zei dat ik wel een beetje dik aan het worden was.

Ze stelde voor om misschie toch een zwangerschapstest te doen. Mijn papa is die voor mij gaan halen in een dorp 20 kilometer verderop.

De test gedaan en ik bleek zwanger te zijn. Naar de gynaecoloog met mijn ouders en vriend. Die vertelde mij dat ik al 5 maanden zwanger was. Dus toen moest alles snel gaan. Alle kleertjes, bedje,kinderwagen kopen.

Mijn vriend, mijn ouders, mijn schooonouders, broers/ zussen en schoonbroers en schoonzussen iedereen was super blij en tevreden.

Ik zelf natuurlijk ook.

Mijn vriend, ik en onze dochter zijn samen gaan wonen en nu zijn mijn vriend en ik onze studies nog aan het voortzetten.

Ondertussen is onze dochter, Joey, 2 jaar en 3 maanden.

En we zijn nu een gelukkig 'jong' gezinnetje.

Groetjes Saskia (20 jaar), Ben (mijn vriend 21 jaar) en Joey (2 jaar)

#62

Lieve allemaal,

 

Ik reageer nu pas omdat ik niet zo'n computer freek ben. Maar toevallig kwam ik hierop terecht.

Ik wil even kwijt dat ik geweldig trots ben op mijn dochter Ellen en haar drie kids! Ze heeft het helemaal gemaakt. Ze is een geweldige moeder en een fantastische dochter.

Drie prima meiden die ik mijn kleindochters mag noemen en die het alledrie geweldig doen. Zij zijn het die mij mijn leven inhoud en waarde hebben gegeven.

En zo zie je maar: wat destijds heel erg moeilijk was om een plek te geven is nu, zovele jaren later de werkelijke en misschien wel de enige waarde in het lven van opa..........

Voor alle ouders van tienermoeders: wees blij met je kind en vecht mee........ ze zijn het waard, wat de wereld ook zegt en vindt.......

 

 

#63

Wat een verhaal zeg maar ik heb het zelfde meegemaakt was met 18 zwanger geworden en niet aan mijn uders verteld pas met 5 maanden en ik ben blij dat het goed kwam maar met mij niet want mijn moeder wou niks met me te maken hebben tot mijn bevalling en ik vind het echt erg, maar ik heb geleerdcd trek van niemand wat aan zzelfs niet van je ouders. ik woonde samen en alles was goed, nu ben ik zwanger van mijn 2e babytje en ben heel erg blij in het begin wat onzeker maar nu niet ik ben bijna klaar met mijn opleiding dus alles is goed gegaan allees mijn nmoeder die soms komt is altijd negatief is altijd boos ah ik trek me niks van aan maar is niet leuk.

maar ik vond je verhaal zeer interresant

liefs kat

#64

ik was ook 17 toen ik moest bevallen en toen ik zag op de test dat ik zwanger was pff dat maak je niet vaak mee ik ben kort een week daarnaa 18 geworden maarjah dat verhaal doet me wel aanspreken.. natuurlijk

#65

Lieve Ellen,

Het is echt een mooi verhaal, want doordat jouw ouders jouw goed hebben behandeld en jullie zo´n sterke band hebben, zal jij dit ook hebben met je kinderen. hebben Want geef toe of je nou 18 of 28 ben, als je die moedergevoelens niet hebt, maakt je leeftijd niet uit.

Ik las de reactie van uw vader ook, ook heel mooi om te lezen. Een trotse vader en opa. Ik ben zelf 28 en moeder van twee kinderen. Dus ook wel redelijk jong en ook mijn ouders stonden altijd achter me en zijn trots op zowel mij als hun kleinkinderen.

Waar ik wel benieuwd naar ben is of je nog steeds samen bent met je vriend en hoe oud je ondertussen bent, want ik begreep van je vaders verhaal dat je ondertussen drie kindjes heb.

heel veel liefs,

Aylin

#66

hoi allemaal,

ik ben 17 en weet sinds een week dat ik zwanger ben, omdat ik niet meer ongesteld was zijn we naar de dokter geweest en hebben we een test gedaan, die was positief.
ik ben nu 8 weken zwanger, en we hebben besloten om het kindje te houden.
binnenkort gaan we naar de verloskundige om de eerste echo te laten maken.
Spannend allemaal!

#67

Hoi Ellen,

Wat een mooi verhaal.! Ik vind het goed van je dat je het hebt gehouden! Je krijgt er heel veel voor terug. Ik was zelf ook 17 toen ik zwanger raakte. Ik heb inmiddels 3 kindjes, Hope van 3, July van 2, en Senn van 10 maanden. En ben op dit moment 25 weken zwanger van een tweeling.

Vind het leuk om in contact te komen met andere jonge mama's. (ashley_brooken@hotmail.com)

En mijn hyves is http://www.ashley-4-hope.hyves.nl

Liefs Ashley

#68

hOOii, ik ben zelf Ook 17 en ik ben nu 7 maanden zwanger. ik ben 4 januari uitgerekend. ik vind het egt allemaal heel spannend. ben alleen zO bang dat het pijn dOet. me kamertje is bijna klaar, en de kleine heeft nu al meer kleren dan wat ik heb. me Ouders hebben mij gOed Opgevangee. ze waren in het begin wel heel erg geschrOkkee, maar ze vinden het nu hellemaal geweldig Om Opa en Oma te worden. en me vriend vind het Ook leuk Om papa te worden, hij is nu 18 jaar. en elke avOnd wrijft die Over me buik en geeft die er een kusje Op zO lief vind ik dat.

#69

heey ellen

ik heb in de zelfde dilemma gezeten allen me  ouders waren heel blij maar ze schrokken wel heel erg:D we hadden eerst aan abortus gedacht maar dat kon ik niet over me hart krijgen ik was ook 17 toen ik bevallen was!!!! van een gezond meisje  toen ik er achter kwam dat ik zwanger was  ben direcht naar dotker gegaan daar nog zkeere test doen  moest ik echo maken was ik al 9 weken en drie dagen heen!!!! was heel blij om te zien maar af en toe wel zwaar dus ik weet hoe het is  Groetjes Danielle je hebt echt mooie verhaal

#70

heey ellen!

ten eerste gefeliciteerd met je kindje! ik hoop dat nog steeds alles goed is! ik ben een vraag, jij bent ingescheurd, voel je dat erg? en doet dat veel pijn?

Liefssss, Shirley.

#71

Hey.

 

Gefeliciteerd met jullie meisje!.

ik ben 14 jaar en nu zelf ook zwanger, 30 weken en 5 dagen vandaag.

het is erg moeilijk ook met de reacties die je krijg van mensen maar het lukt mij en mijn vriend goed! we hebben net de curcus voor tienermoeders achter de rug van 20 weken!.

 

liefs jessica

#72

hallo

Ik ben nu in mijn 6de week van mijn zwangerschap maar vorige week was er nog geen hartactivitiet in mijn kindje zijn/haar lichaam ik moet nu vrijdag terug voor controle. Heb wel serieus wat schrik daarvoor. Ik kijk er zo naar uit, mijn ouders verschoten eerst ook hard maar ik en mn vriendjn zijn er spr enthousiast over.

 

grtz bieke

#73

Heeey meis,

gefeliciteerd met je kleine wonder.

Ik ben ook 17 en nu 7 weken zwanger, ik hoop dat alles goed komt.

Groetjes:).

#74

Hoi Ellen,

gefeliciteerd met je kleine!
gelukkig dat alles dan toch nog goed is gekomen,
ik zelf ook 17 ,
en ben er gister ook achtergekomen dat ik zwanger ben,

groetjesss Kim

#75

Hallo ik ben Nadine en ik ben net 19 geworden ik was ook 17 toen ik en mijn vriend erachter kwamen dat ik zwanger was. was net aan mijn opleiding begonnen en vond het zo wel goed. maar we hebben het met z’n allen geacepteerd en op 23 augustus 2006 ben ik van een gezonde zoon bevallen genaamd Joaquin. we zijn nog altijd met z’n drietjes samen en het gaat heel goed niet met alle tienermoeders loopt het fout of sneu af! groetjes nadine

#76

Hoi ellen , Eingelijk wel een Verhaal met een happy end En dan te bedenken dat Het bij mij ook nog niet zo kort geleden was gebeurt.., Want ik kwam er ongeveer 5 weken geleden achter dat ik zwanger was , Door zomaar een test op school....,

Want we kregen Na een instructie dag van de kraamzorg ( waar ik wil gaan werken) zo'n Zwangerschaps test mee om te kijken hoe dat is..., en dus Zo kwam ik Er achter..........Ik Voelde Me Meteen de grond in zakken Toen ik dat ding zag...

En vooral op zo'n leeftijd Is het best heftig..., M'n Vriend en Ik houden het kindje Dat wist ik meteen al...Jouw verhaal lijkt eingelijk Precies op de mijne

#77

Hoi hoi,

ik was blij toen ik je verhaal las, dat het allemaal zo goed is afgelopen.. Ik ben nu ook 17 en ik weet dat het niet echt hoort bij 17 jarige meisjes, maar ik wil graag een kindje. Ik zit nu in de eindexamenklas van vwo. Hierna ga ik studeren in Nijmegen.. Ik weet dat als ik nu zwanger raak dat ik bij de familie van mijn vriend kan gaan wonen en vanuit daar dan op en neer naar Nijmegen kan reizen als ik een baby heb gekregen. Zij zullen dan oppassen. Maar ik heb een keer gevraagd aan mijn ouders wat ze er van zouden vinden als ik zwanger was. M'n moeder schoot helemaal in de stress en ze zei dat het mijn toekomst zou verpesten en dat ik daar niet eens aan moest denken, omdat ik ging studeren. Ze zou me steunen als ik per ongeluk zwanger was, en vol berouw thuis zou komen om vervolgens een abortus kliniek op te zoeken. Nu vraag ik me ook af hoe jij het met je studie hebt gedaan.. Want ik neem aan dat je niet echt in staat bent om op en neer te reizen als je hoogzwanger bent, of net bent bevallen... Anyway, ik ben heel bang voor de reactie van mijn moeder. Ik snap dat je een stabiele basis moet hebben voordat je een kindje krijgt.. Maar het duurt zeker nog 5 jaar voordat ik mijn studie heb afgerond. Mijn zus was 22 toen ze zwanger werd. Mijn moeder was in eerste instantie ook niet blij omdat ze net was afgestudeerd en het dus de kans op een baan duidelijk verminderd. Maar ze was dus wel in ieder geval afgestudeerd. Daarna was iedereen natuurlijk heel blij voor haar. Maar ze vind het belachelijk dat ik er ook aan dacht (Ze weet niet dat ik er nu nog steeds aan denk).

#78

hey ellen

grappig at ik je verhaal tegen kwam

ik was zelf 16 een maand voordat ik 17 werd was ik al zwanger ik kwam erachter ton ik 8 of 9  weken was vlak na me verjaardag dus vreselijk is dat en het grappige was dat mijn beste vriendin sinds november al zat van ik ben zwanger maar ik dacht dat het een grapje was omdat aandacht te krijgen maar dat was dus niet zo zij heeft het kindje weg laten halen bij 20 weken egt heel erg!!! maar door haar ging ik twijfelen aan mezelf ik had eigenlijk geen symptonen of zo ik wist het gewoon hetzelfde als dat ik weet wat voor geslacht een kindje krijgt (ik voorspel het altijd voor de kindjes geboren zijn en heb altijd gelijk) maar ik dus naar me dokter gegaan en die had eigenlijk niet veel te vertellen dus ik nog erger in paniek. op een donderdag moest ik naar de bso stage lopen voor mijn opleiding spw3 en heb ik (heeel laf) een brief achter gelaten voor mijn moeder waarin stond dat ik zwnager was. toen ik thuis kwam hele drama me moeder vertelde het me vader en de hel brak los het schilde niet veel of mijn vader ging op de vuist met mijn vriend dus ik had me spullen gepakt en was weggegaan bij de broer vanmijn virned ingetrokken. heb daar twee weken gewoond tot mijn ouders besloten het te accepteren soort van toen jaylicio op 09 september ( op mijn vaders verjaardag) geboren werd stootte mijn vader het helemaal af wilde niks met hem te maken hebben de maanden erna lieten we hem soms f alleen met mijn zoontje dat als ie gig huilen moest ie hem wel oppakken om zon een band te creeren tussen hune n het lukte tot de dag van vandaag is jaylicio opas kindjes ze zijn helemaal weg van elkaar alleen ze worden elke dag weer wat ouder en de spanningen en irritaties lopen steeds hoger op

ben wel blij dathet zo is gegaan alles is goed gekomen maar bij veel meisjes loopt het niet zo de vader van het kindje laat het afweten en ze worden op straat gezet dat is iets waar ik voor op kom

en even antwoord geven op het meisje dat nu 17 is en graag eenkindje wilde dat had ik ook wat in januari(toen ik al zwanger was maar het nog niet wist) zei ik ook vaak tegen me vriend dat ik een kindje wil mijn advies begin er nog niet aan geniet zo veel en lang ,mogelijk van je leven wees even een echte tiener want voo rje het weet heb je eenkindje en is je levene soort van voorbij je heb hem altijd bij je en kan hem niet zomaar even dumpen bij je ouders of familie of vrienden

geniet van je leven en alles op zijn tijd(is mijn motto)

en de meiden die dit op een jonge leeftijd mee maken vraag advies aan mensen neem je ouders in vertrouwen of ga naar de dokter, verloskundige of iemand op school bijvoorbeeld een moeder van een vanje vriendinne?? succes ermee en sterkte en ellen al groot het die kleine van jou??

#79

Hoi Ellen!

Wat mooi beschreven!

Heb je verhaal met tranen in mijn ogen gelezen...

Vind het heel erg leuk voor jullie, veel geluk met je gezinnetje;)

Groetjes, Denise

#80

hallo ik ben fai en ik ben 24, op mijn 15 kwam ik er ook achter dat ik zwanger was.... zo jong en dan.... je hele leven staat op de kop... MOEDER  en nu.         gelukkig ben ik goed op gevangen door mijn ouders en mijn fammillie.

mijn vriend en ik zijn in die tijd uit elkaar gegaan hij is van marokkaanse afkomst en ik dacht dat we toch geen toekomst hadden maar het was dus het tegeovergestelde.... toen onze dochter is geboren zijn we wel weer naar elkaar toegegroeid en we wonen gelukkig nu al  6 jaar weer samen en hebben een 2 de dochter gekregen....

vaak hoor je alleen de negative kant van jong moeder worden maar gelukkig ben ik jong moeder geworden en kan nu zo genieten. mijn kids zijn inmiddels al 8 en 5  dus mijn leven begint gewoon helemaal op nieuw, school werk noem maar op...jong moeder zijn en worden kan ook zo zijn goede kant hebben

maar  wacht er wel zo lang mogelijk mee want het is heel heel zwaar....en het je doet het niet zo maar ff.....