over couveusekinderen en ontwikkeling is al heel veel geschreven.
Ik ben geen dokter maar een mama van twee te vroeg geboren kinderen en wil proberen om mijn ervaringen met ontwikkelingen hier neer te pennen!
Mijn zoon Michael is met 35 weken geboren en heeft ook eventjes in de couveuse gelegen. Eigenlijk mocht ik tot hier toe héél gelukkig zijn met zijn ontwikkeling want hij was eigenlijk met alles heel snel. Zo liep hij op zijn 13 maanden alleen, was héél snel zindelijk, ik geloof een maand of 16 was hij toen. Maar ik moet daar ook bij zeggen dat ik hem in alles stimuleerde. En ook voor de rest (tot hier toe dan!) is zijn ontwikkeling normaal verlopen. Je hoort meer dan voldoende over kinderen die te vroeg geboren zijn en er later problemen door hebben. Nu Michael naar school gaat, hij zit in het twee leerjaar (in Nederland is dat groep 2 als ik het goed voor heb?) en zijn er al problemen sinds vorig schooljaar. Nu kan het natuulijk ook zijn dat dit een manier voor hem is om alles te verwerken wat er bij ons is gebeurt. Zo is zijn zusje vorig jaar bijna drie maanden te vroeg geboren, heb ik zelf 10 dagen in het ziekenhuis moeten liggen en toen zag hij me weing en dat zijn zusje niet mee naar huis mocht maar daar nog zeker drie maanden moest blijven en dat hij haar niet mocht aanraken, alleen maar vanachter glas bekijken. Dat heeft natuurlijk een enorme inpact op een toen 6 jarig kind dat al jaren vraagt achter een zusje. Nu had hij er een en mocht hij haar niet vastnemen of aaien. Ik had echt met hem te doen. Maar goed, ondertussen werd hij op school dus getest omdat Michael een enorm druk kind is. Zelf hebben/hadden we daar geen problemen mee omdat we ook weten dat hij altijd zo is geweest! Misschien toch iets aan de couveuseperiode overgehouden? Ik weet het niet en zal het misschien ook nooit weten! Zijn iq hadden ze ook getest en daar was niets mis mee, hij haalde zomaar eventjes 115 dus dat is niet slecht denk ik? Maar ze denken wel dat hij een vorm van A.D.H.D heeft en dit word nu verder onderzocht. Hij laat in de klas de andere kinderen ook nooit met rust, kan geen second stil zitten, kortom een actief kind. Bij hem zullen we nog even moeten wachten eer we iets weten, normaal op het einde van deze maand weten we meer en dan schrijf ik er nog wel over!
Dan is er mijn dochtertje van nu 1 jaar! Zij is geboren na een zwangerschap van 29 weken en 6 dagen dmv een sectio (spoedkeizersnede) omdat zij alles terug stuurde, te weing woog voor de zwangerschapsduur, zij was een ernstige prematuur en dysmatuur, dit betekent te weing gewicht voor het aantal zwangerschapsweken. Zij woog toen 820 gram en was 34 cm groot. Als je dan dat kleine meisje daar ziet liggen verwacht je nooit dat ze er gezond zou doorkomen. Als de medische wereld niet zo ver stond zouden er vele kindjes overlijden! Op 22 december hebben we haar eerste verjaardag gevierd en ik mag dat jaar afsluiten met een hele leuke mededeling van de kinderarts, onze meid heeft haar achterstand volledig ingehaald! Als dat geen fantastisch nieuws is? Het is normaal dat als er een kindje bijna drie maanden te vroeg word geboren dat ze een bepaalde achterstand hebben. Zo is Yoni uit het ziekenhuis gekomen als ze 3 maanden oud was maar natuurlijk kon ze nog niet wat een op tijd geboren baby van drie maanden kan. Zo kreeg ze bv nog geen fruitpap om maar iets op te noemen. Dat was iets wat we pas mochten geven als ze bijna 6 maanden oud was. Als ik naar het afgelopen jaar kijk zie ik een klein meisje van 820 gram dat is geevolueerd naar een flinke peuter van 8 440 die heel graag kruipt, altijd wil stappen, hoewel ze dit nog niet alleen kan maar ze oefent volop. Wat de toekomst brengt weten we natuurlijk nooit, zo kan het zijn dat er bij haar (laten we hopen van niet!) later als ze naar school gaat dat er dan pas problemen opduiken, dat weten we nog niet maar tot nu kunnen we zeggen dat ze er niets aan heeft overgehouden aan de vroeggeboorte. Als je haar vergelijkt met een op tijd geboren baby zou je niet zeggen dat ze al heel wat heeft meegemaakt. Ook voor haar tandjes moet ze niet onder doen want ze heeft er ondertussen al twee, die ze doorkreeg op gecorrigeerde leeftijd van 7 maanden, dus ook daar was ze niet echt laat mee. Elke keer weer verschiet de kinderarts ervan hoe goed ze het doet. En ook de andere dokters zijn erg tevreden over haar, zelfs zo tevreden dat we niet meer naar de folluw up moeten komen.
Ook voor ons en waarschijnlijk vele andere couveuseouders volgen er nog spannende periode"s. Omdat je toch telkens weer bang zal afwachten hoe je kind verder zal ontwikkelen. Afwachten is het enige dat je kan doen en als je denkt dat er iets niet juist is raadpleeg zo snel mogelijk je kinderarts, hij of zij kent je verleden en dat van je kind en kan je nog steeds het beste helpen. Zelf heb ik er nu wel een goed oog in hoewel dit ooit anders is geweest....als je dat kleine mensje ziet liggen mag je alleen maar hopen dat ze sterk genoeg zijn om dit te overleven....want bij elke vroeggeboorte moet je spreken over wonderkindjes want uiteindelijk zijn ze dat toch allemaal of ze het nu hebben gehaald of niet, ze hebben enorm moeten vechten om hier te mogen zijn ook al was dit soms maar heel kort of ietsje langer...want zeg nu zelf..ze hebben er toch ook niet om gevraagd om al zo vroeg bij ons te mogen zijn?